Hoera! Orange Otters 10 jaar: impact maken met interne communicatie
10 jaar Orange Otters, dat is een mijlpaal waar we trots op zijn. Samen met oprichters Huib, Michael en Roosmarijn halen we herinneringen op. Wat waren de hoogtepunten en leermomenten? En we kijken vooruit: wat zijn nu de belangrijkste ontwikkelingen?
Van eerste schets tot 10 jaar Orange Otters
Huib, Michael en Roosmarijn, waar denken jullie het eerst aan als je nadenkt over 10 jaar Orange Otters?
Huib: “Ik denk dan terug aan het begin. Ik had het idee om een bureau interne communicatie te vormen. Ik merkte dat het specialisme te weinig aandacht kreeg, terwijl ik dit het leukste onderwerp vond en vind om aan te werken. Ik maakte een overzicht met daarin de relevante onderwerpen in interne communicatie in cirkels. In het midden van de belangrijkste cirkels stonden Michael en Roosmarijn. Michael kende ik al 30 jaar van de beroepsvereniging en met Roosmarijn werkte ik samen toen ze hoofd communicatie van EZ was. Wat een geluk dat ze allebei mee wilden doen. Dat is de start geweest van 10 hele mooie jaren. Ik ben nog steeds blij dat ze ja zeiden!”
Roosmarijn: “Tien jaar geleden was Orange Otters nog onbekend. Nu voelt dat echt anders. Een nieuwe collega vertelde een paar jaar geleden hoe haar studiegenoten enthousiast en bewonderend reageerden op haar keuze om bij ons te gaan werken. Toen besefte ik voor het eerst dat Orange Otters een begrip was geworden.”
Michael: “Er poppen allerlei hoogtepunten op in mijn gedachten. We hebben veel meegemaakt in en met het team. Zo bouwden we begin maart 2020, direct na de lockdown, ons hele arsenaal aan live werkvormen om. We organiseerden razendsnel goede en veilige online werksessies; echt een grote teamprestatie. Ik denk ook aan de jaarlijkse Otterfestivals met daarin altijd verrassende inspiratielezingen van alle Otters. Zo denk ik aan die van Roosmarijn, over het inspelen op emoties met haar saxofoon. Diezelfde avond besloot ze op onze festivallocatie Pension Homeland mee te jammen op het open podium.”
Huib: “En we hebben geweldige teamuitjes gedaan. De meest hilarische was dat we naar een escaperoom gingen en het niet lukte om eruit te komen. We hadden het uitstekend naar ons zin, maar de eigenaren van de escaperoom werden wanhopig van ons blije geklungel. Ze besloten de deuren gewoon maar open te gooien. Dat heeft ons humeur toen niet in de weg gezeten.”
Roosmarijn: “Haha, bij teambuildingactiviteiten vallen we altijd door de mand qua samenwerking. Leuke herinneringen. Bijzonder vond ik ook de coronatijd die Michael aanhaalde. Waar het jaar 2020 voor velen een dieptepunt was door de komst van Covid, bestond dit jaar voor mij uit meerdere hoogtepunten. Persoonlijk werd ik trotse mama van Goof. Vanuit de babybubbel rolde ik de coronaperiode in, waarin online werken onverwacht een uitkomst bleek, zeker ook in combinatie met het geven van borstvoeding. Ik vond het fantastisch om weer te beginnen terwijl we al ons werk in online werkvormen en tools goten.
Die fase, waarin niets gewoon was, vond ik inspirerend. Het was een zoektocht naar de beste online tools en werkvormen, waarbij vooral de ontdekking van de tool Miro een schot in de roos was. Dit leverde een mooi hoogtepunt op met de viering van ons 5-jarig bestaan in een online world-café met 60 deelnemers.”
Samenwerken
10 jaar samenwerken, met elkaar, met klanten en met partners. Wat heeft al die samenwerking jullie gebracht?
Huib: “Wat samenwerking betreft staat voor mij eind 2017 hoog op mijn lijst: ik schreef toen aan de zevende versie van mijn boek interne communicatie, met een harde deadline. De Otters hebben toen elk hoofdstuk meegelezen en hun waardevolle feedback gegeven. Ongelofelijk hoeveel goede ideeën er in korte tijd werden gedeeld. Dat was een mooie vorm van co-creatie! En een bewijs dat we onder druk kwaliteit blijven leveren.”
Michael: “Hoogtepunten in klanttrajecten waren er ook volop. Zoals het begeleiden van defensiedialogen op tal van kazernes in Nederland. De grote opdracht om bij gemeente Haarlem de transitie van het Sociaal Domein te begeleiden, waar we onze luistersessies introduceerden. Aan het einde van de planfase organiseerden daar een memorabele bootcamp met de 60 voorlopers uit de organisatie. En de internationale persona’s die we voor groentezadenveredelaar RijkZwaan maakten. En die mochten we onlangs, na 8 jaar, herijken, omdat ze nou eenmaal 8 jaar ouder waren geworden.”
Roosmarijn: “Toen we 10 jaar geleden begonnen voelde ik me toch wel het broekie van het stel; ik ben 20 jaar jonger dan de mannen. En hoe doe je dat; een bureau runnen? Op dit vlak heb ik superveel geleerd van Huib en Michael, en ook door het vooral te doen. 10 jaar later moet ik bekennen dat ik het broekie niet meer ben. Ik ben nu ruim 20 jaar ouder dan de jongste medewerker. Maar dat heeft ook iets moois. Door de samenwerking in het team en in de projecten heb ik nu een goed gevulde rugzak om uit te putten en waar ik anderen ook graag mee inspireer. Terwijl ik eerder momenten kon ervaren dat mijn podium in mijn bijzijn werd afgenomen, sta ik nu steviger in mijn schoenen. Best een lekker gevoel. Maar ik ben ook blij dat het leren en ontwikkelen nooit ophoudt.”
Leermomenten
Niet alles gaat altijd goed. Wat is het leermoment dat jullie het meest is bijgebleven?
Michael: “Dat we voor het gebruiken van persoonsdata altijd een verwerkersovereenkomst moeten sluiten. We leerden dat doordat er Kamervragen werden gesteld over onze sociale netwerkanalyse naar uitingen op socials over Schiphol en dat we daarbij de afzenders hadden vermeld met de naam die ze op hun socials gebruikten. Dat mocht dus niet zomaar…”
Roosmarijn: “Vakinhoudelijk kan ik me een moment nog heel goed herinneren. Ik leidde een sessie en er speelde van alles in de groep. Ik trok me dat aan, en ging nog harder werken. De focus kwam op mij te liggen en ik wist er niet mee om te gaan. Ik had daar het liefst ter plekke door de grond gezakt, zo ongemakkelijk voelde het. Toen ik dit als casus voorlegde aan Michael en Huib, kreeg ik het goede advies om in zo’n geval juist meer een stap achteruit te doen en het bij de groep neer te leggen. Via de training Groepsdynamica door Martijn Vroemen, leerde ik over onderstroom in groepen en hoe je hiermee kan omgaan. Een echte eye-opener en van blijvende waarde. Sindsdien durf ik vaker de stilte te laten vallen of het proces bij de groep neer te leggen.
Een aantal jaar geleden werkten we voor een onderwijsinstelling waar we onderzoek deden naar de interne communicatie. We maakten een plan van aanpak, maar kwamen er na de eerste interviews en gesprekken tot nieuwe inzichten. De belangrijkste: als we door zouden gaan zoals we bedacht hadden, zou dit niet van toegevoegde waarde voor de organisatie zijn. Het beste advies dat we konden geven, was door de spiegel voor te houden. We adviseerden hen vervolgens om eerst aan iets anders te werken. We hebben hiermee onze eigen opdracht teruggegeven. Dat was voor de geplande inkomsten niet gunstig, maar het voelde goed om trouw te blijven aan onszelf. Ik vind het belangrijk om te werken aan opdrachten waar we écht van betekenis kunnen zijn.”
Ontwikkeling in het vak
Wat zijn de belangrijkste ontwikkelingen die nu spelen? En hoe kijken jullie daarnaar voor de komende jaren?
Roosmarijn: “Er is zoveel beweging in de wereld, in de maatschappij en dus ook in organisaties. Het belang van contact, goede gesprekken en verbinding lijkt belangrijker dan ooit. De technologische ontwikkelingen bieden veel kansen, maar ik ervaar ook veel onrust en onzekerheid hierbij en zie ook de schaduwkanten. Dus hoe kan je zorgen dat technologie onze menselijkheid versterkt, en ons niet verder van elkaar vervreemdt? Hoe benutten we technologie om écht dichter bij elkaar te komen? Dat is een uitdaging waar ik me hard voor wil maken, samen met hopelijk velen in ons vak.”
Huib: “Ja, dat gaat ook over hybride werken. Mensen ontmoeten elkaar veel minder en maken keuzes vanuit zichzelf en minder uit team- of organisatieperspectief. En toch hebben we behoefte aan binding. Dat los je niet op met interne communicatie alleen. Maar voor engagement is dat echt een kantelpunt geweest. En verder ben ik heel benieuwd wat AI gaat betekenen voor werk in het algemeen en de rol van interne communicatie in het bijzonder.”
Michael: “Daarbij is het ook relevant dat de rol van leiders verandert. Leiderschapscommunicatie helpt om die rol beter in te vullen. En dan niet zozeer met een hele serie nieuwe ‘how to’-tips, maar vooral te leren head space te maken voor die nieuwe rol. Dan gaat het om beter bereikbaar zijn, meer aandacht geven, goed luisteren en de kracht van jouw team beter benutten. Ik ben er mede daarom trots op dat we het belang van luisteren in organisaties handen en voeten hebben kunnen geven met onze luistersessies. En ook dat we op een behapbare manier gedragswetenschappen zijn gaan inzetten voor verandertrajecten zoals de adoptie van digitalisering.”