Contact EN

Zoeken

Generic filters
Exact matches only
alle blogs

Afscheid nemen is ook een feest

12 december 2018 Leestijd: 2 minuten

Vorige week stond ik op het punt om afscheid te nemen van de bigband waar ik bijna zes jaar in speelde. Daarbij vroeg ik me af, hoe doe je dat eigenlijk, afscheid nemen? Afscheid nemen gebeurt op alle niveaus en natuurlijk ook binnen bedrijven. Besteden we wel genoeg aandacht aan afscheid binnen de interne communicatie?

Het moment was duidelijk, er stond nog een optreden gepland. Maar dan? Gewoon stiekem naar huis of iets leuks doen? Een aantal dagen daarvoor werd ik geïnspireerd door mijn collega Ingeborg. Zij had net afscheid genomen van haar team bij Vattenfall (voormalig Nuon) en dat deed ze op een originele en persoonlijke manier. Ze had voor ieder teamlid een miniatuur dier gekocht en daar een persoonlijk verhaaltje bijgeschreven. Ze vroeg mij, hoe ga jij afscheid nemen?

Daar had ik dus niet zo bij stil gestaan. Ik wilde nog wel dat laatste optreden goed spelen, maar verder? Mijn besluit om weg te gaan was best lastig geweest. Een band vol sympathieke goede muzikanten die ik allemaal mocht. Maar het voelde als een team met topvoetballers waar het scoren niet meer lukte. Iemand moet dan soms de boel in beweging zetten. Vanuit de band lukte het me niet. Een liefdevol afscheid vond ik wel gepast. Ik wilde dus wel iets persoonlijks voor de band, en zo’n  bigband bestaat wel uit 16 mensen. Wat moet je dan verzinnen? Ik ben erop uit gegaan naar de kringloop. En het geluk lag daar: ik vond bakken vol met ouderwetse lp’s en dat werd een feestje.

Ik heb voor iedereen een plaat uitgekozen en aangevuld met een persoonlijk verhaaltje. “Happy saxophones” voor mijn collega saxmaatje. De “16 geweldige meestampers”, ideaal voor de drummer. Of wat dacht je van “Friet met Mayonaise”, voor Henk die altijd voor ons kookte tijdens het jaarlijkse etentje.  “Dancing trumpet”, voor de vermoedelijk beste danser van de trompettisten. Tijdens het diner voorafgaand aan het optreden heb ik iedereen de plaat overhandigd. Het was best spannend, omdat het persoonlijk was en toch ook ontzettend leuk. Ik heb genoten van de reacties.

Ingeborg inspireerde mij om iets te maken van dit afscheid. Het is makkelijk om zoiets stil voorbij te laten gaan, maar eigenlijk is dat zonde. Ik deel dit om je te inspireren om zowel bij succes, falen, welkom en bij afscheid er een feestje van te maken. Stilstaan bij de dingen die mooi waren en waardevol. Je moet het gewoon doen. Ook dat is communicatie. Het toont betrokkenheid en creëert een kans om er samen bij stil te staan.

Roosmarijn Busch